Średniowieczny kalendarz

ROK KALENDARZOWY rozpoczynał się od zimy. Pierwszy dzień przypadał na 29 września, czyli na dzień św. Michała. To wtedy na zamku zarządcy podsumowywali roczne wydatki i żniwa. Okres ten trwał do Bożego Narodzenia.

Co ciekawe, od Bożego Narodzenia do Wielkanocy była już wiosna. Siewy rozpoczynały się jeszcze w lutym, po święcie Matki Boskiej Gromnicznej.

Dalej mamy już lato. W Anglii, którą rekonstruuje grupa ROUTIERS, pierwszy dzień lata rozpoczynał się w ostatnim tygodniu wielkanocnym, nazywanym "hocktide". Koniec tej pory roku przypadał na 1 sierpnia, czyli dzień św. Piotra w Okowach. W Anglii nazywano to "lammas".

Lammas to też początek jesieni, która trwała do św. Michała. I tak cyklicznie.