Brewiarz. Francja 1320-1325
Oryginalna nazwa wywodzi się z francuskiego - „jeu de haute coquille”. Dziś nazwalibyśmy to grą towarzyską typu "party". Była to jedna z zabaw dworskich.
Nie wiadomo, skąd wziął się pomysł na taką rozrywkę, ale według jednej z przesłanek było to powiązane z wizją benedyktyńskiego mnicha Edmunda z Eynsham. Mnich, popełniwszy grzech opuszczania mszy w ramach pokuty, miał dostać 6 razy brzozową rózgą. Chłosta jednak zamiast bólu sprawiła mu wielką radość.
Gra jest prosta: jedna osoba siada na krześle, kolejny uczestnik ma zawiązane oczy i klęka tak, aby mieć głowę w kolanach osoby siedzącej (pilnuje, żeby bity nie podglądał). Pozostali po kolei dają klękającemu po klapsie, a osoba wypięta, ma odgadnąć, kto ją uderzył. Jeśli zgadnie, a towarzystwo jest mieszane, to dopuszczało się jako nagrodę całusa. Jak widać zasady te sprzyjały też podgrzaniu atmosfery do dworskich flirtów.
Gra cieszyła się popularnością nie tylko w średniowieczu, bo dotrwała aż do epoki wiktoriańskiej. Wtedy zamiast w wypięty zadek klapsa dawano w dłoń, którą klęczący miał na plecach.
Francja, 1340,-1350 muzeum Luwr
Francja, 1350-1380
Gobelin, pocz. XV w. Mittelrhein; Heidelberg
Grzebień, 1. połowa XV w. Neapol, Museo Duca di Martina
Romance of Alexandre, 1338–1344
szkatuła, Francja XIVw.
コメント