Kobiety miały wiele wcieleń - były matkami, żonami, pracownicami. Skoro dziś o nich tyle mówimy, warto wspomnieć te konkretne postaci.
CHRISTINE DE PISAN
Znana francuska była pierwszą europejską zawodową literatką piszącą o sprawach kobiet. Została nią po śmierci męża w 1390 r. W swoich książkach: Księga o Mieście Kobiet i Skarb Miasta Kobiet zwalczała mizoginię i propagowała ideał kobiecych cnót dla kobiet ze wszystkich środowisk, od księżniczki do żony chłopa. Jej rady skierowane do najwyżej urodzonych kobiet zawierały m.in.zalecenie, aby używać umiejętności dyplomatycznych w celu zapobiegania wojnom:
„Jeżeli sąsiadujący lub zagraniczny książę pragnie z jakiegokolwiek powodu rozpocząć wojnę przeciwko jej mężowi, lub jej mąż chce rozpocząć wojnę, kobieta powinna starannie rozważyć, biorąc pod uwagę wielkie zło i bezmiar okrucieństw, zniszczeń, masakr oraz zagrożenie dla kraju, które niesie wojna; rezultat jest często straszliwy. Powinna rozważyć długo i starannie, czy może coś zrobić (zawsze mając na uwadze honor swojego męża), aby zapobiec wojnie”.
TROTULA DI RUGGIERO
Była jedną z niewielu kobiet, które miały dostęp do edukacji uniwersyteckiej. Tej włoskiej lekarce przydzielono katedrę w Schola Medica Salernitana, gdzie uczyła szlachetnie urodzone Włoszki. Grupę jej uczennic określa się czasem jako „damy z Salerno”. Jej to też przypisuje się często autorstwo ważnych tekstów medycyny kobiecej: położnictwa i ginekologii. Uniwersytet Boloński pozwalał kobietom uczęszczać na zajęcia od chwili powstania w 1088. Katedrę medycyny w XV wieku prowadziła tam Dorotea Bucca.
HILDEGARDA Z BINGEN Średniowieczne opactwa były kolejnym miejscem edukacji kobiet. Niektóre z nich pozwalały im również na prowadzenie badań naukowych. Przykładem jest tu przełożona klasztoru, Niemka Hildegarda z Bingen (ok. 1151-1158), której liczne dzieła dotyczą różnych dziedzin, w tym medycyny, nauk przyrodniczych i filozofii.
Comments