W angielskiej wsi w XIII w. klan, ród czy familia straciły dawną rolę ochronną jednostki. Zaczęły zastępować je instytucje, np. sąd. Zwiększało to rolę chłopa w społeczeństwie.
Jedną z instytucji było DZIEDZICZENIE majątku. Zwykle rodzice przekazywali go najstarszemu synowi (zasada primogenitury). Niekiedy musiał on czekać z małżeństwem nawet do śmierci ojca, by móc odziedziczyć majątek.
Młodsi synowie rzadko dostawali coś w spadku po ojcu, chyba że rodzina była na tyle zamożna, że mogła sobie pozwolić na podział majątku. Młodzi mężczyźni ze wsi zaciągali się więc do wojska, zostawali najemnikami, robotnikami albo – po uiszczeniu specjalnej daniny – szli na duchownego.
Bogatsze dziewczęta, które miały braci, dostawały posag, np. kawałek ziemi, nieruchomość lub pieniądze. Im większy posag, tym mężczyzna w rodzinie miał większy wpływ na wybór męża dla dziewczyny. W przypadku gdy ojciec nie miał syna, majątek był dzielony między córki. Dziewczyna bez spadku lub posagu miała całkowitą dowolność w wyborze męża.
Od XIV w. niektórzy chłopi zaczęli sporządzać testamenty, w kolejnym stuleciu stał się on powszechny. Dziedziczyć można też było po innych krewnych, a w przypadku braku dziedzica – lord znajdował najemcę, który za opłatą zarządzał gospodarstwem.
WDOWA
Żona po zmarłym chłopie dziedziczyła połowę lub trzecią część majątku (reszta przechodziła na potomstwo). Często pełniła funkcję współdzierżawcy, mogła ziemię kupować, sprzedawać lub wynajmować.
Niekiedy lord mógł skłaniać wdowy do ponownego zamążpójścia. O okresie gorszej dostępności do ziemi czyniło to je niezwykle atrakcyjnymi konkurentkami. Jeśli kobieta opuszczała wieś lub wychodziła za wolnego chłopa, płaciła lordowi podatek od utraconych dochodów.
Za: Joseph Gies, Frances Gies, Życie w średniowiecznej wsi, wyd. Znak
Ikon. Morgan Library ms m.638 (Maciejowski Bible,)Paris 1244-1254AD
Fol 17v. Ruth dines with boaz (peasant meal just after harvest)
Comments